Zijn achternaam, bijna onmogelijk, maar is een erfenis vanuit de familie. Zijn betovergrootouders kwamen vanuit de Bohemen naar Nederland. Hans Leijerzapf is geboren in Leiden in 1951.
Hij heeft zijn opleiding gehad aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Hier kreeg hij les van onder andere Herman Berserik en Klaas Gubbels.

Na zijn studie legde Hans Leijerzapf zich toe op het schilderen van 'eenvoudige' stillevens. Rond 1980 kwam daar verandering in. De objecten maakten plaats voor mensen. Als het ware 'menselijke stillevens'.
"Het liefst was ik toneelschrijver geworden. Echter ik kan niet schrijven, althans niet goed genoeg, ik kan wel schilderen".

Wat 'op school' niet mocht, werd zijn specialiteit: figuratieve schilderijen met mensen, die zich bezig houden met alledaagse zaken. Het monumentale is echter gebleven en wel in het podium waarop zijn figuren zich bevinden. Ook het licht in zijn schilderijen is kenmerkend voor het werk van Hans Leijerzapf. In Rembrandt vindt hij een prima inspiratiebron.
Zijn figuren zijn meestal mannen in lange jassen gestoken met leren petten of hoeden op. Zij bereizen de wereld die beperkt is tot de sokkel waarop zij zich bevinden. Zelden is een gezicht te zien. Wij bekijken hen, zijn zien ons niet.

Tijdens één van mijn bezoeken aan het atelier van Hans antwoordde hij me ongeveer het volgende op mijn vraag over het telkens terugkerende podium;
“Op de academie heb ik les gehad van Klaas Gubbels. Gubbels is wereldberoemd geworden door het repeteren van de koffiepot in zijn schilderijen. Keer op keer. Wanneer je een schilderij ziet met daarop geschilderd een koffiepot dan denk je aan het werk van Klaas Gubbels. Hij heeft er bijna een patent op zou je kunnen zeggen.
Als men voor de tweede keer een schilderij van mij ziet en wel op een andere plaats dan de eerste keer dan herkent men toch mijn werk aan die mannen, de jassen en het podium. Dus mijn handelsmerk!"

Ook de volgende stelling van de kunstenaar slaat helemaal op zijn schilderijen;
"Zoals de stropdas hoort bij een mannenpak, zo horen de handvatten aan het podium waarop de mannen van Hans Leijerzapf zich bevinden. Zowel de stropdas als de handvatten hebben geen functie, ze zijn in feite overbodig. Maar zonder is echter geen gezicht."

Hans Leijerzapf; 'De Carmiggelt onder de hedendaagse beeldende kunstenaars'. Een eretitel.
In 2001 ontvangt hij de 'Brooklyn Gallery Award'.

Galerie Peter Leen en Hans Leijerzapf werken samen vanaf 1996.

Er zijn permanent schilderijen, etsen en aquarellen van de kunstenaar in de galerie te zien.