Anita Franken, geboren in 1957 te Zundert, overleden in 2017.

Opleiding aan de Minerva Academie Groningen.

Slank, tenger en beweeglijk. Ranke bronzen verschijningen met een intieme, herkenbare uitstraling. Sommige sculpturen hebben iets sprookjesachtig. Ze geeft op een subtiele wijze een verwijzing naar een mythe of een onwerkelijkheid zodat er zich iets vreemds voordoet.
“Ik hou van die extra betekenis die achter mijn figuren steekt. Ze zijn menselijk, maar ook zichtbaar iets meer dan dat.”

Voor al haar figuren geldt dat zij zich er niet van bewust zijn dat er naar hen gekeken wordt.
Zij nemen wel poses aan, men kan zich voorstellen dat zij voor een spiegel staan, maar wanen zich alleen. De toeschouwer zal een sfeer van ongedwongenheid en intimiteit ondergaan. De houding van de figuren is dynamisch, de heupen wijzen een andere richting uit dan de schouders, het hoofd staat vaak gedraaid op de nek. De beelden krijgen hierdoor meerdere aangezichten, waardoor de nieuwsgierigheid van de toeschouwer wordt gewekt.

Anita Franken behoorde vanaf 2001 tot één van de vaste beeldhouwers van Galerie Peter Leen.